Ik doe onderzoek naar de gevolgen van het hebben van een accent in Nederland. Het hebben van een accent zorgt naast een zichtbaar kenmerk voor een hoorbaar kenmerk van een persoon. Een accent is een verschil in uitspraak tussen taalgroepen. In Nederland gaat het om personen met een native accent en personen met een nonnative of nonstandard accent. Taal en daarmee manier van praten is vaak onbewust of vanzelfsprekend. In taal ligt echter een vorm van macht. Er zijn regels over hoe er gepraat hoort te worden en hoe er niet gepraat hoort te worden. De dominante personen in een groep bepalen deze standaard. Op het moment dat personen niet praten naar de standaard worden zij negatief gestigmatiseerd en gestereotypeerd. Daarnaast kan je een persoon die anders praat dan jijzelf aanwijzen als ‘de ander’. Dit heeft tot gevolg dat er in- en uitlsuiting plaatsvindt. Daarnaast vindt er een identificatieproces plaats door middel van het aanwijzen van ‘een ander’.
Het niet volgens de standaard praten kan ook een vorm van verzet zijn. Als je weet hoe je hoort te praten maar je bewust niet aanpast aan deze regels verzet je je ertegen. Niet praten volgens de regels hoeft niet alleen verzet te zijn maar kan ook een vorm van trots zijn.
In Nederland is hier erg weinig onderzoek naar gedaan ondanks de ongeveer driekwart miljoen personen van Afrikaanse, Latijns Amerikaanse of Caraibische afkomst. Dus met mijn onderzoek wil ik laten zien dat het een belangrijk onderwerp is dat de aandacht verdiend. Het hebben van een accent heeft bovendien invloed op mensen hun gevoel en dagelijkse handelingen.
